Kult św. Weroniki Giuliani w parafii pw. NMP Królowej Polski w Gorzowie

               Nazywam się ks. Tomasz Sałatka i od 1 sierpnia 2022 r. jestem proboszczem parafii pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Gorzowie Wlkp. oraz kustoszem sanktuarium św. Weroniki Giuliani. Co do bycia proboszczem, miałem już pewne doświadczenie, ponieważ jest to moja druga parafia, ale bycie kustoszem sanktuarium to zupełnie nowe wyzwanie. Na początku mojej duchowej i materialnej przygody z sanktuarium zadałem sobie pytanie: dlaczego św. Weronika Giuliani w tym miejscu? Dlaczego święta z dalekiej Italii, z klasztoru w Citta’ di Castello zadomowiła się w gorzowskiej parafii? Jaki jest charyzmat posługiwania tej wyjątkowej kobiety w Kościele?  

Historię sanktuarium należy rozpocząć od ks. dra Andrzeja Szewciwa, który jako student w latach osiemdziesiątych przebywa na studiach w Rzymie. Właśnie w tym mieście nawiązuje kontakt z rektorem seminarium arcybiskupiego w Citta’ di Castello, który zaprasza go do odwiedzenia miasta. W czasie pobytu w Citta’ di Castello ks. Andrzej jest świadkiem spotkania młodzieży, która modli się i podejmuje dzieła pokutne w sanktuarium św. Weroniki. To doświadczenie spotkania, w którym młodzi ludzie tak radykalnie idą drogą pokuty i nawrócenia, staje się przyczyną refleksji nad znaczeniem i rolą świętej w życiu człowieka. Od tego momentu ks. Andrzej dość często nawiedza klasztor św. Weroniki Giuliani i zaprzyjaźnia się z siostrami, które mieszkają w klasztorze św. Weroniki. W tym czasie też zapoznaje się z jej głównym przesłaniem modlitwy związanym z pokutą za grzeszników. Niewątpliwie zdumiewającym był fakt, iż w tym radykalnym przesłaniu św. Weroniki odnajdują się ludzie młodzi, poszukujący swojej drogi życiowej. W grudniu 1988 r. ks. Andrzej otrzymuje relikwie serca i kości św. Weroniki i przywozi je do seminarium duchownego w Paradyżu. Ta duchowa więź z Weroniką staje się inspiracją, aby dzielić się jej historią i charyzmatem z innymi. Ksiądz Andrzej organizuje pielgrzymki do Włoch, w których obowiązkowym punktem programu jest właśnie wizyta u św. Weroniki Giuliani. Kiedy w roku 1997 przenosi się do Gorzowa do parafii NMP Królowej Polski, zabiera ze sobą relikwie świętej. Od tego momentu nieoficjalnie rozpoczyna Ona swoją rezydencję na ulicy Żeromskiego 21.

W tym klimacie dzielenia się i misji spotykamy ks. Romana Harmacińskiego, który wraz z księdzem Andrzejem Szewciwem w roku 1996 przebywa w klasztorze sióstr benedyktynek w Civitella San Paulo pod Rzymem. W tym czasie ks. Harmaciński kończy swoją posługę w diecezji jako rektor Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu – Sekcja w Gorzowie Wlkp. i zostaje mianowany proboszczem parafii Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Gorzowie Wlkp. W drodze powrotnej do Polski księża odwiedzają klasztor św. Weroniki Giuliani. Podczas tej wizyty ks. Szewciw informuje siostry franciszkanki, że relikwie zostaną przekazane do parafii, w której ks. Harmaciński zostaje proboszczem. W tym momencie pojawia się też pomysł utworzenia pierwszego sanktuarium św. Weroniki w Polsce, właśnie w Gorzowie Wlkp.

Relacja ks. Harmacińskiego ze św. Weroniką od samego początku charakteryzuje się ogromną dynamiką. Po otrzymaniu 25 sierpnia 1996 r. dekretu nominującego na proboszcza parafii od bpa Adama Dyczkowskiego, trzykrotnie w latach 1996-1997 pielgrzymuje do sanktuarium św. Weroniki Giuliani w Citta’ di Castello. W tym też czasie zapoznaje się z żywotem świętej i jej ekspiacyjnym przesłaniem modlitwy za zagubionych grzeszników i ludzi zagrożonych potępieniem wiecznym. Bardzo  poważnie przyjmuje przesłanie Weroniki, które zrodziło się z wizji mistycznej z 13 grudnia 1693: „Mój Panie Jezu Chryste, ja staję tu przy tej bramie piekła, aby nikt nie wszedł tu i nie stracił Was, którzy Jesteście nieskończonym dobrem”. Biorąc te słowa za motto i widząc w nich głęboki sens i misję oraz inspirując się świadectwem ks. Andrzeja, jako duszpasterz postanowił wprowadzić kult świętej w parafii. Podejmuje ten kierunek mając nadzieję wypraszać tak bardzo potrzebne łaski Ludowi Bożemu na terenie parafii i miasta, przez wstawiennictwo świętej mistyczki z Citta’ di Castello. W czasie rozbudowy świątyni wybudowano specjalną kaplicę dedykowaną św. Weronice Giuliani, gdzie zostały złożone jej relikwie (cząstka serca).

9 marca 1997 r. nastąpiła uroczysta instalacja relikwii świętej i rozpoczęcie kultu w Polsce oraz w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej. Parafia pw. NMP Królowej Polski w Gorzowie Wlkp. stała się miejscem szczególnej modlitwy związanej z męką naszego Pana Jezusa Chrystusa, co było bezpośrednio inspirowane życiem i pobożnością św. Weroniki Giuliani. Ta historyczna uroczystość zgromadziła liczne rzesze Ludu Bożego, duchowieństwo z trzech dekanatów oraz przedstawicieli zakonów męskich i żeńskich. Podniosłej uroczystości przewodniczył J.E. bp dr Adam Dyczkowski.

Kolejnym ważnym wydarzeniem związanym z kultem św. Weroniki było erygowanie Bractwa Męki Pańskiej, którego dokonał biskup zielonogórsko-gorzowski Adam Dyczkowski 3 maja 1997 roku.

W tym czasie kult świętej Weroniki gromadzi licznych wiernych na nabożeństwach pasyjnych, które stanowią szczególną pobożność wynikającą z rozważania Męki Pańskiej, w każdy piątek o godz. 9.30 i 19.00. W każdy trzeci piątek miesiąca są sprawowane Msze święte ze słowem Bożym, jest też okazja do sakramentu pokuty. Po Mszy świętej odprawiane jest nabożeństwo Gorzkich Żali z ucałowaniem relikwii. Co roku uroczyście odbywa się Triduum w dniach 13, 14 i 15 września, powiązane z odpustem w sanktuarium i możliwością ucałowania relikwii św. Weroniki.

We wrześniu 2007 r. biskup diecezjalny Adam Dyczkowski ustanowił sanktuarium św. Weroniki Giuliani, zaś 9 lipca 2008 r. nadał statut określający zasady kultu i funkcjonowania sanktuarium.

Ksiądz inf. Roman Harmaciński skończył swoją posługę w parafii i w sanktuarium w 2007 r., rezygnując ze względu na zły stan zdrowia. Kolejnymi kustoszami sanktuarium byli ks. Roman Litwińczuk (2007-2011) i ks. Grzegorz Polowczyk (2011-2022). Od 2022 roku funkcję kustosza sprawuje ks. Tomasz Sałatka.

Obecnie kult św. Weroniki Giuliani realizowany jest przez cotygodniową Mszę św. w piątek o godz. 8.00 w kaplicy św. Weroniki. W pierwszy piątek miesiąca sprawowana jest Eucharystia o godz. 15.00, podczas której modlimy się w intencji osób zagubionych duchowo oraz zagrożonych potępieniem. W pierwszy piątek jest też adoracja Najświętszego Sakramentu od godz. 15.00 do 18.00, a o godz. 18.00 celebrujemy Drogę Krzyżową z własnymi krzyżami, zgodnie z postawą i misją św. Weroniki. W czasie pierwszopiątkowej adoracji jest też możliwość przyjęcia sakramentu pokuty i pojednania w godzinach od 15.00 do 18.30. Rozpoznajemy, iż szczególną misją sanktuarium jest sakrament spowiedzi, dlatego umożliwiamy wszystkim spowiedź pół godziny przed każdą Mszą św. w tygodniu i w czasie Mszy św. w niedzielę.

Naszą ciągłą inspiracją do posługi są słowa św. Weroniki, które też stały u początku tworzenia sanktuarium, z wizji mistycznej z 13 grudnia 1693: „Mój Panie Jezu Chryste, ja staję tu przy tej bramie piekła, aby nikt nie wszedł tu i nie stracił Was, którzy Jesteście nieskończonym dobrem”. Widzimy w tym przesłaniu naszą misję jako parafia i duszpasterze, aby w duchu zadośćuczynienia wypraszać potrzebne łaskie zagrożonym duchowo, szczególnie pamiętając o ludziach młodych.

Obecnie, mając w perspektywie rok 2027, kiedy to będziemy przeżywali trzechsetną rocznicę śmierci św. Weroniki Giuliani, rozpoczęliśmy peregrynację ikony naszej świętej w parafii. W dalszej perspektywie pragniemy poszerzyć peregrynację o dekanat oraz wszystkie parafie gorzowskie. Planujemy też, aby w roku 2027 w sanktuarium z okazji tej rocznicy odbyły się uroczystości diecezjalne – 9 lipca, w dzień wspomnienia św. Weroniki Giuliani.